ما بدون wifi میمیریم؟
اینترنت و وایفای به یکی از نیازهای اصلی مردم تبدیل شده است. به هر مکانی که می رسیم قبل از هرچیز به دنبال یافتن وای فای هستیم ولی آیا واقعا زندگی بدون اینترنت شدنی نیست؟!
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، به نقل از مجله مهر ، با فراگیر شدن اینترنت، بیشتر فروشگاهها، رستورانها، هتلها و مراکز خرید و حتی تالارهای عروسی، برای جذب هرچه بیشتر مشتری، اینترنت را برای استفاده عموم قرار داده اند. اما وایفای چیست و چرا اینقدر همهگیر شده است؟
اصلا وایفای چیست؟
وایفای (Wi-Fi) نام یک فناوری پرطرفدار شبکههای بیسیم است که با استفاده از امواج رادیویی، امکان اتصال پر سرعت به اینترنت یا شبکه را فراهم می سازد. یکی از تصورات غلط در مورد Wi-Fi این است که به اشتباه آن را مخفف عبارت wireless fidelity می دانند؛ اما در واقع وایفای تنها یک علامت تجاری ثبت شده برای استاندارد بی سیم IEEE 802.11x و به عنوان یک علامت تجاری متعلق به سازمان Wi-Fi Alliance است. این سازمان وای فای را اینطور تعریف می کند : «هر شبکه محلی بی سیم (WLAN) که بر مبنای استانداردهای 802.11 موسسه مهندسین الکتریک و الکترونیک (IEEE) بنا شده باشد.
وای فای شهری چیست؟
وای فای شهری امری است که تقریبا در بیشتر کشورهای اروپایی و آمریکایی اجرایی شده است؛ اما در ایران هنوز با مشکلاتی مواجه است. از «علی کریمی» کارشناس مخابرات و فضای مجازی درباره این وایفای و چرایی آن میپرسیم. «اپراتورهای تلفن همراه در کنار امکاناتی که به کاربران خود ارائه میدهند، وایفای هم میدهند. مثلا قبلا شما در خانه شخصی خود یا در رستوران و مکان های عمومی به وایفای تلفن ثابت دسترسی داشتید؛ اما الان خود اپراتورهای تلفن همراه وایفایی را در سطح شهر مثل ایستگاههای اتوبوس و مترو ارائه میکنند.» آقای کریمی معتقد است که این کار ترافیک هوایی این اپراتورها را کم میکند و به نفع آنهاست. «این امر باعث میشود که ترافیک اینترنت از هوا به کابل و بستر زمینی منتقل شود و به اپراتورها این امکان را میدهد که از ترافیک سنگین روی شبکه های هوایی بکاهند و در ضمن بتوانند بهتر به مشتریان خود خدمات ارائه بدهند. وایفای رایگان شهری در کشورهایی مثل کره جنوبی یا امارات سالهاست که اجرایی شده است؛ اما در کشور هنوز به آن دسترسی پیدا نکردهایم. وای فایی هم که در برخی اماکن عمومی وجود دارند، سرعت خیلی پایینی دارد و در حد ایمیل چک کردن است. مشکلی که وجود دارد این است که دولت یک سال پروانه وایفای عمومی را به رایتل داد یعنی اجازه نداد بقیه اپراتورها استفاده کنند. این یک سال الان تمام شده. الان اپراتورها، میتوانند وایفای عمومی ارائه بدهند. اما باید طرح توجیه اقتصادی داشته باشند و در همه جای شهر امکان دسترسی به آن را قرار دهند.»
مشکل اصلی ما انحصار است
«در همه جای دنیا نسل چهارم اینترنت و وایفای با هم همپوشانی دارند؛ اما در ایران هنوز این سرویس راه نیفتاده و مسئولان امر معتقدند به دلایلی مثل نداشتن صرفه اقتصادی یا اینکه موبایل های ده درصد مردم 4g را پشتیبانی نمیکند؛ این کار نباید اجرایی شود؛ اما به نظر من اینها دلایل مناسبی نیست.» کریمی از راهاندازی اپراتورهای مجازی موبایل هم در خارج از کشور میگوید: «در خیلی از کشورهای دنیا وایفایاپراتورها وجود دارند؛ یعنی اپراتورهایی که فقط اینترنت ارائه میدهند که به اپراتورهای مجازی موبایل یا وایمن (وایفای من) معروفاند. حتی سیمکارتهای مثل واتسآپ در این کشورها به فروش میرسد؛ یعنی با این سیمکارت فقط میتوان از خدمات این شبکه اجتماعی استفاده کرد. البته در ایران این امر صرفه ندارد و فقط برای اپراتورهای تلفنهای همراه این امر صرفه اقتصادی دارد؛ چرا که میتواند کنار دکل موبایلش دکل این وایفای را هم قرار دهد.»
کریمی می گوید: «انحصار ما را عقب انداخت. هر جا انحصار وجود داشته باشد، ما دچار مشکل میشویم. قبلا اپراتور تلفن همراه در انحصار فقط یک شرکت خاص بود و قیمت سیمکارت نجومی بود. اپراتورهای دیگر وارد میدان شدند. انحصار شکست، خدمات بهتر شد و قیمت پایین آمد. درباره اینترنت هم همینگونه است. باید انحصار وایفای از دست یک شرکت خاص و یک اپراتور خاص بیرون بیاید تا مشکل وایفای شهری برطرف شود.»
|